Τέσταρε τις γνώσεις σου στην αρχαία γραμματική (Μέρος Δεύτερο)

της Μαρούλας Πολίτου, Φιλολόγου Α.Π.Θ.

ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΔΙΑΛΕΚΤΟΙ

 

Η αρχαία ελληνική γλώσσα δεν μιλιόταν σε κάθε τόπο με τον ίδιο τρόπο, όπως ισχύει γενικά η γλώσσα του κάθε λαού να μην μιλιέται παντού κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Οι τοπικές μορφές που παίρνει μια γλώσσα λέγονται διάλεκτοι.  Έτσι στην αρχαία Ελλάδα, σε κάθε τόπο μιλούσαν ορισμένη διάλεκτο και σε αυτήν την διάλεκτο έγραφαν ,όταν έμαθαν να χρησιμοποιούν τη γραφή.

Κυριότερες αρχαίες ελληνικές διάλεκτοι:

  • ΙΩΝΙΚΗ
  • ΑΤΤΙΚΗ
  • ΑΙΟΛΙΚΗ
  • ΔΩΡΙΚΗ

Η διάλεκτος που μαθαίνουμε στο σχολείο είναι η Αττική.

ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΦΩΝΗΕΝΤΩΝ

Α. ΒΡΑΧΥΧΡΟΝΑ

Προφέρονται σε σύντομο χρόνο και παριστάνονται με τα γράμματα α, ι, υ, ε, ο.

Β. ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΑ

Προφέρονται σε διπλάσιο περίπου χρόνο από τα βραχέα και παριστάνονται με τα γράμματα α, ι, υ, η, ω.

 

Ο χρόνος προφοράς λέγεται ποσότητα.

Τα α, ι, υ, λέγονται και δίχρονα.

ΔΙΑΙΡΕΣΗ ΣΥΜΦΩΝΩΝ

 

Είδη φθόγγων Ουρανικά Χειλικά Οδοντικά Κατά το είδος της πνοής
Άφωνα κ π τ ψιλόπνοα
γ β δ μέσα
χ φ θ δασύπνοα
Ημίφωνα Υγρά Ένρινα Συριστικά παλαιότερα
λ μ σ F
ρ ν ς j
Διπλά ζ ξ ψ

ΔΙΦΘΟΓΓΟΙ

Α. Κύριοι :αι, ει, οι, υι, αυ, ευ, ηυ, ου.

Β. καταχρηστικοί : α , η ,ω.

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: