«Ακολουθώντας τον ήχο» της Έλενας Δαρμή

της Πολίτου Μαρούλας, Φιλολόγου Α.Π.Θ.

«Μια αληθινή ιστορία αγάπης… Ένας ανέλπιδος έρωτας… Για σκηνικό η Κωνσταντινούπολη, τα Πριγκιποννήσια, η Βιέννη. Μια αισθηματική πορεία που αγγίζει παλιά βιώματα και τα μεταφέρει στο σήμερα, αναιρώντας τον χρόνο. Ένα οδοιπορικό τριών ανθρώπων με διαφορετικές ρίζες που αναζητούν τη δική τους αλήθεια, νομίζοντας πως είναι αυτεξούσιοι, ενώ η μοίρα ακολουθεί αμετάκλητα την πορεία της, ανατρέποντας τις προσδοκίες τους και συνθέτοντας το δικό της ανεξίτηλο μωσαϊκό.» Το έργο τιτλοφορείται Ακολουθώντας τον ήχο του νέι. Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τσουκάτου στην τιμή τον 13(€) ευρώ. Ανήκει στη σειρά των μυθιστορημάτων, με πρώτη ημερομηνία έκδοσης, τον Φεβρουάριος του 2010.

Η Έλενα Δαρμή είναι μια σύγχρονη μας λογοτέχνης που εκφράζει και αποτυπώνει το απλό και καθημερινό βίωμα με ένα παραμυθένιο άρωμα, στο οποίο μεσολαβούν όλα τα αγκάθια της πραγματικότητας, αλλά αυτό που στο τέλος μένει αλώβητο ως ύψιστη ιδέα μέσα το λογοτεχνικό μωσαϊκό είναι ο άνθρωπος. Η συγγραφέας της οποίας το έργο παρουσιάζουμε, γεννήθηκε και ζει στην Πόλη. Έτσι, και από το σύνολο ανατολίτικο, αλλά και συνάμα ευρωπαϊκό τοπίο πρέπει να είναι εμπνευσμένη. Φανερά, όπως βλέπουμε μεγάλωσε σε  ένα μεγαλο-αστικό περιβάλλον. Μιλεί, γράφει και μεταφράζει στα τουρκικά, στα γαλλικά, στα αγγλικά, στα γερμανικά και στα ιταλικά. Ασχολήθηκε με μεταφράσεις, ταξιδιωτικά άρθρα-φωτογραφικά ρεπορτάζ, ενώ σποραδικά γράφει ποιήματα. Όλα αυτά αποτυπώνονται ως αυτοβιογραφικά στοιχεία στο παρόν έργο. Το αφιερώνει στον αδελφό της, σημειώνοντας ακόμη «που ζήσαμε μαζί σε έναν ονειρικά παραμυθένιο κόσμο».

Το νέι είναι ο αυλός από καλάμι, με ήχους φορτισμένους νοσταλγία για την ακροποταμιά.  Τι ρόλο, όμως, διαδραματίζει ένας αυλός σε μια ιστορία με παράλληλα ζωών, ερώτων, ανέλπιστων γεγονότων και διαψευσμένων ονείρων.  Η υπόθεση με πολλές αφηγηματικές αναδρομές και παρεκβάσεις ξετυλίγεται σε βίους παράλληλους ανθρώπων διαφορετικών με μια κοινή θέαση των πραγμάτων εξ αιτίας του Πολίτικου κλίματος, γεωγραφικού δίπολου. Αυτό είναι που διαμορφώνει τα ήθη των ηρώων και υποκινεί τις πράξεις τους. Όπως και παράλληλων παρόντος-παρελθόντος.  Έτσι, ανοίγει με ένα ποίημα που δίνει μερικά από τα χρώματα των ψηφίδων του έργου.

Σ’ αυτό τον τόπο

Μιλούν άλλη γλώσσα

Τα βλέμματα τρυπούν την καρδιά σου

Δεν μοιράζεσαι τίποτε

Δεν ανοίγουν τα σπίτια τους

Σ’ αυτόν τον τόπο

Τα μάρμαρα τα δικά σου, ονόματα και πόλεις

Γεννήθηκες και θάψαν τους νεκρούς σου

Αιώνες τώρα

Οι δυνατοί κυβέρνησαν τον κόσμο

Στα καλντερίμια τους και στους ναούς σου

Φύονται κίτρινα τα κρίνα

Κι η απόγνωση στιλπνά δακρύζει

Στα κιονόκρανα και τα μωσαϊκά

Αυτά τα σύνορα γεράσαν τη ψυχή σου

Σαν τη χλωρίδα κάτω από τις πέτρες

Να περιμένει ως πότε μιαν Ανάσταση.

Αξιολογικά υπάρχει  πληθώρα λογοτεχνικών τεχνικών, που εντυπώνουν στη συνείδηση του αναγνώστη μια μουσική συνδεσιμότητα των γεγονότων. Αρμονία και ρυθμική συνοχή, που καταντάει μερικές φορές μονότονη.  Ο τελευταίος χαρακτηρισμός υπόκειται στην δική μου προσωπική αξιολόγηση, καθώς ίσως εν γένει  έχω μια προκατάληψη απέναντι στο σύγχρονο μυθιστόρημα, η οποία πηγάζει από το ίδιο το είδος. Επιπλέον χαρακτηριστικό αποτελεί η διακειμενικότητα∙  σε πολλά σημεία φανερή.  Οι παρεκβάσεις της μας ξεναγούν στην Κωνσταντινούπολη, αλλά και αλλού. Υπάρχουν πολλά δέλεαρ για να συνεχίσει ο αναγνώστης την ανάγνωσή του. Χαρακτηριστική η φράση: «Αδέσμευτη(υδροχόος) εγώ και εσύ αυταρχικός και περήφανος(λέων)». Ξαφνικά και πως, μας δίνει ένα β’ ενικό πρόσωπο. Σε ποιον απευθύνεται και γιατί; Αλλά και διάφορες αναφορές της συγγραφέως έχουν αξία λαογραφικών πληροφοριών, περισσότερο για τα ήθη τις ελληνικής μειονότητας στην Πόλη, υπό το πρίσμα βέβαια της μεγαλοαστής οικογένειας. Σαν τοπικό παράλληλο της Πόλης, η Θράκη με την δική της αντίστροφα μειονότητα, μπορεί να αξιολογήσει σε ένα άλλο επίπεδο τις αξίες αυτές του έργου. Και πολύ περισσότερο μας ενδιαφέρουν τέτοιες βιβλιογραφικές αναφορές, για να μην ξεχνάμε ότι πάνω από όλα είμαστε όλοι το ίδιο άνθρωποι.

Να σημειώσουμε πως το παρόν βιβλίο έχει μπει στον κατάλογο των 100 έργων για το βραβείο αναγνωστών 2010, όπου συναντάμε 100 ελληνικά μας σύγχρονα μυθιστορήματα με ημερομηνία έκδοσης από 1/10/2009 εω1 30/9/2010. Αυτά θα αξιολογηθούν από τις Λέσχες Ανάγνωσης του ΕΚΕΒΙ. Στις 8 Νοεμβρίου θα ανακοινωθεί ο τελικός κατάλογος με τα 15 επιλεγμένα βιβλία, όπως και ο τρόπος και χρόνος ψηφοφορίας των αναγνωστών. Ωστόσο, μέχρι τότε προλαβαίνετε να το διαβάσετε…

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: