Μπορούν να γίνουν κάποιοι συσχετισμοί και υπάρχουν κάποιες αναλογίες ανάμεσα στον Ντάντε και το Σολωμό… Και οι δυό χρησιμοποίησαν στην ποίηση τους τη γλώσσα του λαού, που την ανέδειξαν σαν ένα όργανο ικανό να εκφράσει τα υψηλότερα και λεπτότερα συναισθήματα…
Ο Ντάντε έγραψε τη μελέτη «De Vulgari Eloquentia» , όπου καταπιάνεται ν΄
αποδείξει πωςη κοινή γλώσσα του λαού είχε πλούτο κ’ εκφραστική δύναμη και μπορούσε ν’ αντικαταστήσει τη νεκρή λατινική, που ήταν , ωστόσο, η επίσημη γλώσσα της πνευματικής και δημόσιας ζωής. Το ίδιο κι ο Σολωμός, έγραψε το «Διάλογο» για να υποστηρίξει τη γλώσσα του λαού, σαν το μόνο εθνικό εκφραστικό όργανο, που μπορεί να βοηθήσει στην πνευματική κ’ εκπολιτιστική ανάπτυξή του. Από την άποψηαυτή ο Σολωμός θεωρεί την λαϊκή γλώσσα σαν όργανο ελευθερίας για τον λαό τόσο απαραίτητο και ζωτικό, όσο κ’ η πολιτική ελευθερία. «Ελευθερία και γλώσσα» έλεγε , κ’ ήταν στη συνείδηση του αυτά τα δύο ενωμένα σαν τα δύο βάθρα της εθνικής ζωής. Τη γλώσσα σαν εθνική αξία την έβαζε πλάι στην ελευθερία και την πατρίδα.
Αυγέρης Μάρκος, «Η έννοια της ελευθερίας στον Σολωμό», στην Ανθολογία Δοκιμίου και Άρθρου , τ. Α΄, Θεσσαλονίκη , Μαλλιάρης, 1980, σ. 33-58
Singule 
Σχολιάστε