της Ιωάννα Ιωαννίδου
Παρασκευή 7:45 πμ ώρα που δείχνει το lamptop μου. Κανονικά θα ‘πρεπε να ‘μαι τελείως άυπνη ,από τις συνεχείς επαναλήψεις στα Μεσαιωνικά Κείμενα και τους πολλούς αυτοκράτορες που περνάνε απ τα μάτια μου.
Κλασική περίοδο εξεταστικής και κάθε φοιτητής που σέβεται τον εαυτό του είναι ετοιμοπόλεμος ,έτσι : Nescafe στο πάνω ράφι ,red bull στο ψυγείο και άφθονες σημειώσεις σε διαφορά σημεία του δωματίου μου(από προκομμένους φοιτητές ) .Σαν να μην έφταναν όλα αυτά ,το κερασάκι στη τούρτα στολίζει κάθε Σεπτέμβριο (γιατί τον Ιανουάριο ξεχνιέται) η γκρίνια της μαμάς –κάκωση ανεκτίμητης αξίας!
Αυτά συμβαίνουν κάθε χρόνο για 3 εβδομάδες Αύγουστο με Σεπτέμβριο και άλλες 3 τον Ιανουάριο το σύνολο 6. Λίγο πριν προλάβω να συνηθίσω τη ιδέα
του διαβάσματος με ενημερώνουν πως μπορώ να ξεχυθώ ανέμελη ξανά στα πάρτι.
Είναι κάτι σαν φαύλος κύκλος που όλοι πιστεύουμε πως τελειώνει τη στιγμή της
αποφοίτησης.
Τίποτα φέτος δε θύμιζε ότι μπαίνουμε σε … περίοδο εξεταστικής παρά σε παρατεταμένη φοιτητική ανταρσία. Καταλήψεις, συνελεύσεις κόντρα συνελεύσεις και καταλήψεις για να διαφυλάξουμε κατά κύριο λόγο την αξία των πτυχίων που θα πάρουμε αύριο. (Μεταξύ μας, αν συνεχιστεί αυτό το χάος το… αύριο για πολλούς από μας θα ναι συνώνυμο του ΠΟΤΕ!)Αυτή τη στιγμή το «άδικο» είναι η λέξη που χαρακτηρίζει όσους φοιτητές τους χωρίζουν 2-3 μαθήματα από το πολυπόθητο πτυχίο.. Πολυπόθητο? Αλήθεια για ποιον?
Ίσως για τα αμέτρητα ξενύχτια που πέρασες πάνω από Αρχαιολογίες ή μ εκείνη την εργασία για τα κυκλώματα , ίσως ακόμα και για τα όνειρο ότι κάποτε είχες φανταστεί τον εαυτό σου (¨Καθηγήτρια, Γυμνάστρια, Τεχνολόγο Τροφίμων κτλ κτλ. Μα πάνω απ όλα για τη φουκαριάρα τη μάνα σου που στη κινηματογραφική της εκδοχή με άπειρη δόση φαντασίας (που θα ζήλευε ακόμη κι ο Φώσκολος) σ’ έχει ονειρευτεί διορισμένη στο δημόσιο.
Ίσως μέσα σου να πιστεύεις και συ ,πως ότι αρχίζουμε δεν κάνει να τα αφήνουμε ποτέ στη μέση. Κάποιοι λένε πως σημασία έχει η διαδρομή αλλά τι αποκομίζει κανείς απ αυτή, κάποιοι ότι αν δεν φτάσεις στο τέλος θα σε κυνηγούν αυτά τα αμέτρητα ΑΝ….!Ωστόσο αν ασχοληθείς αποκλειστικά με τη απόκτηση πτυχίου κινδυνεύεις εκτός από αναπάντητα ερωτηματικά να σε κυνηγούν και απλήρωτοι λογαριασμοί.
Παράλληλα λοιπόν με τις εξελίξεις στη σχολή σου, εκτός από απογοήτευση , λύπη και θυμό για όλα αυτά που συμβαίνουν δραστηριοποιήσου. Στυλό ,εφημερίδα και άρχισε το ψάξιμο. Δυστυχώς ανήκουμε στη γενιά που σε άλλο κλάδο εξειδικεύεται κι αλλού καταλήγει να απασχολείται.
« ΟΛΑ για κάποιον λόγο γίνονται »…δικαιολογία ή όχι ; Ο χρόνος θα το δείξει!
Σχολιάστε