Singule

της Ελευθερίας Γιαμουρίδου

Εντάξει, ρε παιδί μου, καλό είναι το μαλλάκι σου. Το
περιποιείσαι, το βάφεις, το περνάς καθημερινά από το μαρτύριο της μασιάς(για τις λιγότερο επαρχιώτισσες “flat iron”), το κρεπάρεις, το σγουραίνεις… Αλλά και πάλι, κάτι νιώθεις ότι λείπει, έτσι δεν είναι; Μήπως να έβαζες κάνα exte, ή ακόμα καλύτερα καμιά τρέσα; Έχοντας μπει σ’ αυτή τη διαδικασία, ή καλύτερα σ’ αυτό το φαύλο κύκλο, θα σου δώσω τα φώτα μου. Έτοιμη;

Επειδή δε μπορώ να βλέπω κάθε μέρα την ίδια εικόνα στον καθρέφτη μου, κι έχοντας ήδη στο ενεργητικό μου πολλές κουπ, ισιωτικές, περμανάντ και  μια αποτυχημένη αλλαγή στο χρώμα των μαλλιών μου, έκατσα και τα ‘βαλα κάτω, και είπα: «Τι δεν έχω κάνει ακόμα; Α, ναι! Ωραίααααα…..» Έκανα την επιλογή μου ως προς το μήκος, την
ποιότητα, το ακριβές χρώμα κτλ κτλ. Δυο μέρες μετά ξανά στο κομμωτήριο για την
ένταξή τους στο κεφάλι μου. Το αποτέλεσμα σαφέστατα εντυπωσιακό. Το πορτοφόλι
σαφέστατα άδειο. Εν γένει άξιζε. Ήθελα να γίνω η Ραπουνζέλ στο μελαχρινό της-
και τα κατάφερα. Μακρύ, ολόισιο μαύρο μαλλί, έτσι όπως το ήθελα. Βέβαια αυτή
είναι η μία όψη του νομίσματος, διότι για να το διατηρήσεις σε αυτή την
κατάσταση απαιτείται χρόνος και πολλά, πολλά ευρώ. Πρώτα-πρώτα θα πρέπει να
κάνεις συντήρηση κάθε δυο μήνες, αν δε θες να σου φτάσει η ραφή της τρέσας στο
σβέρκο. Επίσης καλό θα ήταν να προμηθευτείς ειδικά shampoo για τρέσες,
ειδικές μάσκες, και αν είσαι πολύ μερακλού λειαντικά serums που μπορείς
να προμηθευτείς εκτός των άλλων, μέσω διαδικτύου. Πρέπει να τα χτενίζεις
τουλάχιστον τρείς φορές τη μέρα για να αποφύγεις τους κόμπους. Δεν το θέλεις,
πίστεψε με. Δεν πρέπει επίσης να τα πιάνεις σφιχτές αλογοουρές για να μην
σπάσουν τα λαστιχάκια που τις συγκρατούν στη βάση τους. Αν το δικό σου μαλλί
είναι βαμμένο, θα πρέπει ο τόνος του χρώματος της τρέσας να είναι όμοιος.
Κανείς δε σου εγγυάται ότι δε θα ξεθωριάσει το χρώμα, όπως συμβαίνει και στα
δικά μας μαλλιά (ναι, ακόμα και στο ξεθώριασμα πρέπει να υπάρχει συγχρονισμός
αν δε θες να είσαι δακτυλοδεικτούμενη).

Για να μη σε κουράζω (κι άλλο) θα περιοριστώ  σ’ αυτά τα «βασικά» . Αν είσαι διατεθειμένη να ξοδέψεις ειλικρινά πολύ χρόνο για τα μαλλιά σου και τα μαλλιά της…
ασιάτισσας που πιθανότατα θα κουβαλάς στο κεφάλι σου, αν η τρέσα είναι από
φυσικό μαλλί, και αν έχεις στο περίπου 600 ευρώ να δώσεις, do it. Είσαι
αθεράπευτη, σαν κι εμένα. Αν πάλι δεν…. άστο καλύτερα, θα έχουμε δράματα. Και
τώρα που σου γράφω υπ’ όψιν ότι έχω μείνει με το «δικό» μου. Το «δικό της» το
άφησα στο κομμωτήριο απ τις αρχές του καλοκαιριού, γιατί, ναι, κουράστηκα! Και,
ναι, ήθελα να περάσω ανέμελες διακοπές. Άσε που πλέον κρατάω τα λεφτά μου για
σημαντικότερα πράγματα, ξέρεις, γόβες, τσάντες, ρούχα, κρέμες κτλ κτλ.

Αυτά τα λίγα είχα να σου πω ελπίζοντας να ρίξω λίγο φως στην υπόθεση «τρέσα». Αν πάλι θες να σε …φωτίσω  περισσότερο, ρώτα με! Όλο και κάτι θα μου ‘χει ξεφύγει!