Μάθε να μοιράζεσαι ..ή μήπως ξέρεις;

της Νερίνας Πάρη

Έμαθες να μοιράζεσαι από την ηλικία των δύο ετών. Η μαμά σου σε υποχρέωνε να μοιράζεσαι όλα τα παιχνίδια σου με τα (σπαστικά μικρότερα) αδέρφια σου, η γιαγιά συμβούλευε να μοιραστείς το χαρτζιλίκι σου είτε (πάλι) με τα αδέρφια σου είτε (χειρότερα) με τον κουμπαρά σου ενώ το να μοιράζεσαι τα ρούχα σου (πάλι;) με τα «αδελφάκια» σε κυνηγάει ακόμη.. Οι δασκάλες σου στο σχολείο σε έβαζαν να μοιράζεσαι τα πάντα-από το θρανίο με τον/ την συμμαθητή /τρια σου, μέχρι τις καινούριες σου ξυλομπογιές που αν μπορούσες θα τις τύλιγες με χρυσό περιτύλιγμα και θα περιοριζόσουν απλά να τις κοιτάς, μόνο και μόνο γιατί στις χάρισε η αγαπημένη σου θεία από το Λονδίνο.

 

Με τα χρόνια μεγάλωσες, σπούδασες κάτι ή όχι, έφυγες από το πατρικό, απέκτησες το δικό σου σπίτι και το δικό σου εισόδημα (λέμε τώρα!). Και στην βολή σου, ξέχασες να μοιράζεσαι.. κι έτσι το υπέρδιπλο κρεβάτι σου φιλοξενεί πάντα μόνο εσένα, η κατσαρόλα φαγητό για έναν κι ο καναπές κάνει «βαθούλωμα» μόνο στην δεξιά πλευρά. Δεν φταίει που έχουν γίνει δύσκολες οι ανθρώπινες σχέσεις, δεν φταίνε τα τρελά ωράρια στην δουλειά ούτε και η ανεργία που είσαι μόνος/ η. Φταίει που ξέχασες να μοιράζεσαι.. το γέλιο σου μετά από ένα κρύο ανέκδοτο, μια εκδρομή παρέα με φίλους, την εμπειρία από το πρώτο μάθημα του σκι, μια στενάχωρη στιγμή, ένα γεύμα κάτω απ’ τα’ αστέρια..

 

Τόλμησε.. Μοιράσου..

Μοιράσου τη χαρά σου με αυτούς που αγαπάς.  Μοιράσου το γέλιο σου με αυτούς που δεν άκουσαν κανένα γέλιο για πολύ καιρό. Μοιράσου τα δάκρυά σου με αυτούς που ξέχασαν πώς είναι να κλαις. Μοιράσου την πίστη σου με αυτούς που δεν έχουν καθόλου πίστη. Μοιράσου το φαγητό σου με αυτούς που είναι νηστικοί, το νερό σου με όσους διψούν, την ζεστασιά σου ,με όσους κρυώνουν. Μα κυρίως, μοιράσου την καρδιά σου. Μην στέκεσαι παγωμένος απέναντι στην αγάπη. Μάθε να μοιράζεις αγάπη χωρίς να περιμένεις κάποιο αντάλλαγμα. Η αγάπη είναι τόσο μυστήρια, όση περισσότερη μοιράζεις, τόση περισσότερη σου απομένει!

Μάθε να μοιράζεσαι και πάλι, όπως όταν ήσουν ακόμη παιδάκι.. ναι, είχα θυμώσει κι εγώ τότε όταν μοιράστηκα την αγαπημένη μου μωβ ξυλομπογιά με την διπλανή μου. Η τελευταία μού χάρισε την ζωγραφιά που έφτιαξε με την μπογιά μου– είχε ζωγραφίσει εμάς τις δύο, με τα αρχικά μας : Ε+Κ=F.F.E.

Μετά από 23 χρόνια κουβαλάει ακόμη το κομμάτι της καρδιάς μου που μοιράστηκα μαζί της εκείνη τη μέρα στο σχολείο.. μαζί με την μωβ ξυλομπογιά μου!!!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Αρέσει σε %d bloggers: