Singule

της Πολίτου Μαρούλας, ιστορία Μυθοπλασίας 

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου

 Dear diary

Πλησιάζει η επέτειος μου με τον Χάρη… Σαν χθες, θυμάμαι την πρώτη μέρα που γνωριστήκαμε. Ήταν ένα παγερό απόγευμα… Περπατούσα στην Τσιμισκή και παρατηρούσα ανέμελη τις μαγευτικά στολισμένες βιτρίνες. Ξαφνικά, χτυπάει στο κινητό μου το Last Christmas(i gave you my heart but να να να να ναααα). Στέκομαι ακίνητη, για να ψάξω μέσα στο χάος της ογκώδους τσάντας μου. Και σε αυτό το σημείο κάνει την πρώτη του ηρωική εμφάνιση ο πρίγκιπάς με τα ξανθά μαλλιά και γκριζωπά μάτια. Βέβαια, είχαμε ένα μικρό ατυχηματάκι, δηλαδή έπεσε πάνω μου. Αλλά αυτά αποτελούν λεπτομέρειες … Από την πρώτη στιγμή τον ερωτεύτηκα, ήξερα πως μαζί του θα περνούσα πολλές- πολλές υπέροχες στιγμές. Δεν ήξερα αν σ’ αυτό το περίεργο συναίσθημα συνέβαλαν τα πολύχρωμα φωτάκια, καμπανίτσες, αγγελάκια που στόλιζαν τους δρόμους. Έτσι ,πέρασαν 355 μέρες από τότε… Ήταν το δικό μου Χριστουγεννιάτικο δώρο από τον Άγιο Βασίλη…

Νομίζω, κατά κάποιο τρόπο άλλαξε η ζωή μου προς το καλύτερο εκείνες τις μέρες. Πολλές φορές αναρωτιέμαι εάν η ρομαντική τροπή της σχέσης μου με τον κύριο τέλειο ·αντιστοιχεί σε μια εγωκεντρική αντιμετώπιση των πραγμάτων που μας έχει υποβληθεί. Όλοι μας ,περιμένουμε ένα John Christmas (σαν και αυτόν της ομώνυμης ταινίας) να ‘ρθει να μας σώσει. Μια προσωποποίηση του θαύματος που θα λύσει ως δια μαγείας τα προβλήματα μας και θα δώσει άλλο νόημα στην ζωή μας. Με παρόμοιο τρόπο βλέπω και εγώ τον Χάρη, σαν έναν ήρωα, πρωταγωνιστή στην καρδιά μου. Μαζί του είναι σαν να μην υπάρχουν προβλήματα.. Τελικά, όμως ,ούτε η οικονομική κρίση θα σταματήσει, ούτε τα προβλήματα όλου του υπόλοιπου κόσμου, εάν εγώ δεν πάψω να επικεντρώνομαι τόσο στα δικά μου ζητήματα, που  πέφτει πάνω τους ένα πέπλο ευτυχίας. Και αυτές τις μέρες οι συνειδήσεις όλων αγαλλιάζουν. Το πνεύμα των Χριστουγέννων λειτουργεί εξιλεωτικά. Τα λαμπιόνια στους δρόμους, τα στολισμένα δέντρα, ο μύθος του Άγιου Βασίλη· η όλη μαγεία των ημερών μας καθηλώνουν, ίσως , απαθείς. Νομίζοντας πως ξαφνικά όλα περιλούζονται από ανιδιοτέλεια και αγάπη, ξεχνάμε να κάνουμε κάτι και εμείς είτε για τον εαυτούλη μας είτε για τους άλλους. Και συνειδητοποιώντας όλα αυτά, πήρα ,καλό μου Ημερολόγιο, κάποιες αποφάσεις… Τουλάχιστον, για τις γιορτές…

Πρώτον, κάθε φορά που θα βλέπω παιδάκι να πουλάει χαρτομάντιλα στους δρόμους ή κάτι αντίστοιχο ,θα καλώ την δωρεάν γραμμή τηλεφώνου 1056(και από κινητά) στο χαμόγελό του παιδιού. Έπειτα , θα προσπαθήσω να πάω σε φιλανθρωπικές εκδηλώσεις. Με αυτό τον τρόπο θα τέρψω και το πνεύμα… Τρίτον, για όποιον χρήζει βοήθεια, θα καλώ τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους. Επίσης , νομίζω πως θα αρχίσω ανακύκλωση. Και δεν θα πετάξω τα περσινά μου ρούχα· θα τα δωρίσω σε κάποιο ίδρυμα. Ελπίζω μετά από όλα αυτά, να νιώσω πραγματικά το νόημα των Χριστουγέννων. Και όχι μόνο… Σε όλο αυτό θα παρασύρω όλες μου τις φίλες ,μαζί και τον Χάρη. Μια θετική πράξη αγάπης από τον καθένα ισοδυναμεί με το καλύτερο όλων.

Και ημερολογιάκι μου,

Καλά Χριστούγεννα….