Singule

 της Νερίνα Πάρη

Πέμπτη δημοτικού…  ένα μικρό στρουμπουλό κοριτσάκι με σκούρα καστανά μαλλιά πιασμένα σε αλογοουρά, τεράστια γυαλιά μυωπίας στερεωμένα σε μια κόκκινη μύτη και φαρδιές ροζ φόρμες με «το μικρό μου πόνυ» σε στάμπα, γεμάτο σπυριά και κοκκινίλες περιμένει τον Άγιο Βασίλη. Το σώμα του καίει από την ανεμοβλογιά ( ίσως κι από τον πυρετό) αλλά μένει ξάγρυπνο… Και περιμένει…

Έχει ζητήσει εδώ και μέρες το δώρο της. Ναι, ήταν καλή μαθήτρια και καλό παιδί, το άξιζε το δώρο και με το παραπάνω! Το ονειρευόταν κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί, πως το κρατά στα χέρια της, πως ξετυλίγει προσεχτικά το περιτύλιγμα, πως ανοίγει με προσοχή το πακέτο, πως βγάζει το περιεχόμενο, το πως είναι η μυρωδιά του, η μυρωδιά του καινούριου και οι προσδοκίες που γεννά αυτό το καινούριο και τόσο όμορφο δώρο.  Είχε ζητήσει ακριβό δώρο, αλλά το άξιζε! Ολόκληρη χρονιά προσπαθούσε γι’ αυτό ακριβώς το δώρο! Και τώρα, από ώρα σε ώρα θα το είχε στην αγκαλιά της!

Όταν άκουσε το κουδούνι να χτυπά, τινάχθηκε σαν ελατήριο. Έτρεξε στην πόρτα παρασέρνοντας την μαμά της στον διάδρομο κι άνοιξε την πόρτα με ένα τεράστιο χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη της. Ήταν ο Άγιος Βασίλης παρέα με τον μικρό του βοηθό, που στην οικογένειά μου αυτό σήμαινε η γιαγιά μου παρέα με τον κατά δύο χρόνια μικρότερο αδερφό μου! Η γιαγιά – Άγιος Βασίλης μου παρέδωσε το πακέτο όλο χαρά, ενώ ο αδερφός μου αφού παρατήρησε πως έχω ζάχαρη άχνη στο στόμα από τους κουραμπιέδες, βάλθηκε να μου εξιστορεί πόσος κόσμος κυκλοφορούσε για τα γιορτινά του ψώνια, πόσα παιχνίδια είχε το κατάστημα που επισκέφθηκαν και γενικά προσπαθούσε με κάθε δυνατό μέσο που διέθετε για την ηλικία του να με κάνει να «μπω» στο κλίμα της εορταστικής ατμόσφαιρας που υπήρχε «έξω» και που εγώ για πρώτη φορά λόγω της αρρώστιας μου δεν θα γινόμουν κοινωνός της.

Καθώς λοιπόν, ο αδερφούλης μου συνέχιζε την εξιστόρηση, κάνοντας ταυτόχρονα διάφορες γκριμάτσες και χειρονομίες για να μου τραβήξει την προσοχή, εγώ άνοιγα με ενθουσιασμό το πακέτο μου. Σε λίγα λεπτά και πολλές χρυσές κορδέλες μετά, ξεπρόβαλλε από το τεράστιο κουτί ένα άσπρο, μαλλιαρό ηλεκτροκίνητο σκυλάκι το οποίο είχε και λουρί με μπαταρίες και μπορούσες να το «βγάλεις βόλτα» όπως ακριβώς ένα αληθινό ( χωρίς τις περιττές βρωμιές όμως, που είσαι αναγκασμένος να μαζεύεις από τα πεζοδρόμια στην περίπτωση του ζωντανού πλάσματος). Το να πάρω σκυλάκι ήταν το μεγαλύτερό μου όνειρο (κι ακόμη είναι) κι αυτό το δώρο ήταν όσο πιο κοντά γινόταν στην εκπλήρωση της επιθυμίας μου και σύμφωνα με τον κανονισμό της οικογένειάς μου και της πολυκατοικίας, βεβαίως, βεβαίως.

Αφού ασχολήθηκα με τον σκύλο για καμιά ώρα, παρατήρησα ότι ο καημένος ο αδερφός μου ακόμη μιλούσε και προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω χαρούμενη χωρίς να σκέφτομαι ότι θα περάσω όλες τις γιορτές μέσα στο σπίτι, χωρίς παιχνίδι στα χιόνια και βόλτες μασουλώντας ζεστά κάστανα. Τον κοίταξα περιεργαζόμενη το πρόσωπό του: ολόλευκη επιδερμίδα με καστανομελιά καθαρά μάτια γεμάτα αθωότητα, μικρά χείλη με μια ελίτσα κοντά, ενώ τα καστανόξανθα μαλλιά του πλαισίωναν το κεφάλι του προσδίδοντάς του μια αγγελική όψη. Ένα μικρό αγγελάκι με μια μαλλιασμένη γλώσσα, αφού κόντευε το δίωρο της εξιστόρησης πια. Ήταν ολοφάνερο πως προσπαθούσε τόσο πολύ να με κάνει να ξεχάσω την αρρώστια μου επειδή απλά μ’ αγαπούσε και ανησυχούσε. Δεν είχε καταλάβει πως εγώ όλη αυτήν την ώρα της μανιώδους προσπάθειάς του, είχα επικεντρώσει όλη μου την προσοχή στο καινούριο ακριβό παιχνίδι μου. Δεν είχε καταλάβει, και γι’ αυτό ακριβώς συνέχιζε να μου μιλάει, κουνώντας ακατάπαυστα τα χεράκια του και κοιτάζοντάς με στα μάτια. Δεν είχε καταλάβει απολύτως τίποτα αλλά εγώ κατάλαβα πως εκείνη την χρονιά πήρα το καλύτερο και ακριβότερο δώρο που υπήρχε σε όλο τον κόσμο. Και μπορεί να μιλούσε  ακατάπαυστα χωρίς να χρειάζεται μπαταρίες, βγάζοντας σάλια πού και πού, αλλά ήταν ο αδερφός μου και μ’ αγαπούσε. Κι ακόμη όταν μου μιλάει ακατάπαυστα κάθε φορά που είμαι στενοχωρημένη, ξέρω ότι μ’ αγαπάει και ηρεμώ. Ευτυχώς πλέον δεν βγάζει σάλια..

Καλά Χριστούγεννα σε όλους, παρέα με αυτούς που αγαπάτε και σας αγαπούν!!! Είναι το καλύτερο δώρο που μπορεί να σας… συμβεί!!!