της Ιωάννας Ιωαννίδου
7:30
Ημέρα Δευτέρα. Το ξυπνητήρι ουρλιάζει το « how you remind me» από Nikelback ,μα εγώ αρνούμαι να σηκωθώ . Έχει μια ψύχρα που με ωθεί να παρατείνω το χουζούρεμα λίγα λεπτά ακόμα.
7:40
Σηκώνομαι και το παίρνω όλο ευθεία ,ντουγρού για το μπάνιο. Οι απαραίτητες διαδικασίες υγιεινής και έπειτα επιστροφή στο δωμάτιο. Η ερώτηση μέσα μου: Xμμμ… τι φοράμε σήμερα; Ανοίγω τη δίφυλλη μπλε ντουλάπα (δώρο της μαμάς ) και αρπάζω ότι βολικό –άνετο-casula εντοπίζει το μισόκλειστο μάτι μου. Σε απλή μετάφραση τζινάκι, t-shirt ,ζακετάκι . Hairstyling?ΧΑ! Πλάκα κάνεις! Χτενίζω την πλούσια κώμη μου και προσπερνώ τη λέξη μακιγιάζ ,βάζοντας λίγη ενυδατική κρέμα..
7:45
Απαπαπαπα… Θ’ αργήσω έτσι όπως πάω .Κι άντε να βγάλω άκρη με τις σημειώσεις της Δέσποινας.
7:55
Είμαι έξω από το κεντρικό Αμφιθέατρο της Φιλοσοφικής. Σε μια ξύλινη μισοσπασμένη καρέκλα εναποθέτω τη νυσταγμένη μου φιγούρα
και αρχίζω να παρατηρώ τι συμβαίνει γύρω μου.
8:00π.μ
Ο καθηγητής φυσικά δεν έχει έρθει . Αμάν πια αυτή η μανία τους να αργούν 30 λεπτά κάθε πρωί…(σκέφτομαι)
Και ξαφνικά βυθίζομαι στις σκέψεις που δημιουργούν οι στιλιστικές επιλογές των φοιτητών . Παρατηρώντας τους, τους χωρίζω σε 3 κατηγορίες ,όπου η καθεμιά διαφέρει σε dress code και σε χαρακτήρα από τις υπόλοιπες.
Στην αρχή καθώς ήμουν καθισμένη στην καρέκλα αισθάνθηκα πως βρισκόμουν σε λάθος κτίριο. Μην ήμουν στο ΙΕΚ Αισθητικής ; Προσώπου και Μακιγιάζ Μήπως το κομμωτήριο ανοίγει στις 7 ;;Αναρωτήθηκα , καθώς η πρώτη κατηγορία , η elite του φοιτητικού κόσμου εισέβαλε στο κτίριο. Α ρε τι αφιχθείσες από μπουζούκια , κλάμπ ή απλά από το στυλίστα της Τάμτα. Με ξασμένο μαλλί (χτένα ή χέρι στη πρίζα , θα σας γελάσω), γοβίτσα ή μπότα με το χαρακτηριστικό τακ- τακ (τρέμε Παπαχρόνη) και για τελείωμα, φούστα που συνήθως απουσιάζει το ύφασμα ή χαμηλόμεσο παντελόνι που επίσης προϊδεάζει.
Ψεγάδια , ατέλειες άντε και προτερήματα έβγαιναν στη φόρα. Συχρόνως όμως αναρωτιόμουν τι σόι φοιτήτρια ήμουν εγώ που οι λέξεις μακιγιάζ και πιστολάκι ηχούν άγνωστες στ αυτιά μου το πρωί και αναγνωρίζω μόνο τη λέξη καφέ( σε πολλές γλώσσες και γεύσεις). Αναρωτήθηκα γιατί η μόδα δημιουργεί κατηγορίες. Και ποια συμπεράσματα θα έπρεπε να βγάλω εγώ για τις chic φοιτήτριες με τα louis vuitton τσαντάκια-(μαϊμουδάκια) και ποια εκείνες για μένα που με έβλεπαν άβαφη και με τα αθλητικά μου;; Ακόμη και στον τρόπο ομιλίας τους είχαν τακτ . (Ματς-μουτς) Αχού τι κάνεις χρυσό μου? Μια κούκλα είσαι… (άκουγα να λένε αναμεταξύ τους καθώς χαιρετιόντουσαν).
Τελικά κατάλαβα τι συνέβαινε . Ολες ήθελαν να ανήκουν κάπου . Ίσως σ ένα πλαστό κόσμο που τις έκανε ευτυχισμένες. Όλες ήθελαν να ναι τέλειες. Ντύσιμο, μακιγιάζ ,μαλλί. Ανάγκη ν ανήκω κάπου. Ναι… όπως τότε στο λύκειο. Τότε που για να σαι cool έστριβες το πρώτο σου τσιγάρο, έπειτα έκανες την πρώτη σου κοπάνα και μετά αγόραζες πανάκριβα παπούτσια γιατί το ίδιο έκαναν και οι μισές σου συμμαθήτριες .Θα σ αφήσω όμως, την elite και θα πάω παρακάτω γιατί μια άλλη κατηγορία απασχολεί ξαφνικά το οπτικό μου πεδίο.
Δεύτερη κατηγορία
Αρχίζω να τραγουδώ –μένω μονάχος στο παρόν μου να σώσω οτιδήποτε και αν σώζεται και ας έχω τις συνέπειες …λαλαλαλλαλα. Βέβαια με μπλούζες Τσε Γκεβάρα, σταράκια , τσαντούλα πόλο μαύρη (που έχω να δω από το Γυμνάσιο )και τζιν της μεγάλης ξαδέρφης (που σκίστηκε ή από επιλογή ή στην πορεία last week)Πρόκειται για την άκρως αναγνωρίσιμη κατηγορία του αναρριχώμενου φυτού. Έχω να πάω για ψώνια από το δημοτικό (φωνάζει η ενδυμασία τους), όμως δεν έχω χάσει ούτε ένα μάθημα στην κλασική αρχαιολογία. Γι’ αυτό πριν βιαστείς να τους καταδικάσεις , σχολιάσεις κτλ .σκέψου πόσο χρήσιμοι θα σου φανούν , ειδικά αν χρωστάς πολλά μαθήματα (όπως εγώ) και ψάχνεις διακαώς σημειώσεις…
Τέλος υπάρχει και μια 3η κατηγορία:
Η μειονότητα του φοιτητικού κόσμου. Είναι οι φοιτητές που δεν επισκέπτονται συχνά τη σχολή , έχουν χάσει τη μπάλα με τα μαθήματα. Δεν γνωρίζουν ποιος βγήκε στις περσινές εκλογές , ούτε καν που είναι η λέσχη. Κανείς δε ξέρει τίποτα γι αυτούς. Ντύνονται απλά, καθημερινά , χωρίς τίποτα το κραυγαλέο να τους χαρακτηρίζει (εκτός από τον αριθμό μαθημάτων που χρωστάνε).
Πάντως δεν έχει σημασία σε ποια κατηγορία από τις 3 που ανέφερα ανήκεις. Αυτό που έχει σημασία είναι ΝΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΕΑΥΤΟΣ ΣΟΥ! Γιατί μόνο έτσι δεν κινδυνεύεις να χαρακτηριστείς μαϊντανός ακόμα κι αν εμφανιστείς με καροτί μαλλί και πράσινες ανταύγειες. Be yourself, και να θυμάστε πως μόδα είναι να εκφράζεσαι και όχι να μιμείσαι!!!!!
Σχολιάστε