Singule

των Ιωάννα Ιωαννίδου και Νερίνα Πάρη

Ανοίγω το “ word” κι ετοιμάζομαι να γράψω. Ένα μήνυμα στο διαδίκτυο με σταματά «Don’tmesurethedistance, mesuremylove».

Κακά τα ψέματα, μεγάλη κουβέντα η σχέση από απόσταση. Καμιά φορά τα χιλιόμετρα που σας χωρίζουν  δεν μπορούν να συγκριθούν με τα συναισθήματα που έχουν δημιουργηθεί ανάμεσά σας. Τότε φτάνουμε σ’ αυτό που εγώ αποκαλώ «σχέση φούιτ». Ναι, ναι σωστά καταλάβατε πρόκειται για το γνωστό  φούιτ που παθαίνανε και τα ποδήλατά μας όταν είμαστε μικρά. Η διαφορά είναι ότι ένα ποδήλατο για να πάθει φούιτ πρέπει να πατήσει πάνω σε κάποιο αιχμηρό αντικείμενο ενώ η σχέση από απόσταση έχει γεννηθεί με φούιτ. Τι εννοώ; Η σχέση από απόσταση έχει ένα τσιρότο που αν το πειράξεις, το μετακινήσεις ή για κάποιο λόγο φύγει από τη θέση του θα διαταράξει την επικοινωνία σας. Οι φυσιολογικές σχέσεις το ονομάζουν «να-βρεις-το-κουμπί-μου». Εδώ το κουμπί πάει πακέτο με την τεχνολογία. Όσο μιλάτε στο κινητό, ίντερνετ και είστε προσκολλημένοι πάνω από κάποια συσκευή, το τσιρότο μένει ανέπαφο. Αν κάτι εμφανιστεί (έλλειψη χρόνου, καταστροφή συσκευής) και διακόψει αυτή τη ροή, το τσιρότο θα ξεκολλήσει και στη σχέση θα δημιουργεί ρωγμή.

Δεν χρειάζεται να αναφέρω ποιος είναι ο ρόλος μου στο συγκεκριμένο άρθρο. Εμφανίστηκα(για όσους δεν το κατάλαβαν) για να κάνω το δικηγόρο του διαβόλου σ’ όλα αυτά τα θετικά στοιχεία που υποστήριξε η Νερίνα πως έχουν οι σχέσεις από απόσταση. Πάμε λοιπόν :

1)           Έλλειψη επαφής. «Μάτια που δεν βλέπονται, γρήγορα λησμονιούνται» ή όπως λέει κι ο Ρέμος « Θα πρεπε να σουν εδώ που σε χρειάζομαι». Μπορεί να ισχύει πως η ένταση, η φλόγα, το πάθος (όπως θέλετε πείτε το) μένει ανέπαφο και δεν υπόκειται σε αλλοιώσεις. Όμως μια σχέση αληθινή δεν κρατιέται τραγουδώντας το « Μείνε λίγο στη γραμμή…» Προσωπικά στη μόνη σχέση από απόσταση που πιστεύω με κλειστά τα μάτια είναι αυτή τη αλληλογραφίας. Εκεί ναι, να το δεχτώ «scripta manent». Δεν περιμένεις τον πρίγκιπα να σου χτυπήσει την πόρτα παρά μόνο τον ταχυδρόμο με ένα ολιγοσέλιδο γράμμα από τον ή την τάδε που ανταλλάζετε απόψεις και καρτποστάλ.

2)           Έξοδα.  Αν πρόκειται για απόσταση μεγαλύτερη των 100χμ, θα σε φάει η «δίαιτα». Γιατί  καλή μου το πάνε-έλα θα σου κοστίζει περίπου το μισό μηνιάτικο (μιλάμε πάντα για κοινούς θνητούς με ταπεινές δουλειές). Έχεις κάθε λόγο να με προσπεράσεις αν είσαι εισοδηματίας ή αν το ζαζαζού σου πληρώνει για όλα.  Διαφορετικά προσγειώσου στην πραγματικότητα και άρχισε να συνηθίζεις τις φακές και τα μακαρόνια. Ναι, ναι μην απορείτε για κάτι τέτοια γράφτηκε ότι «ο έρωτας αδυνατίζει».

3)           «I’m not jealous type but what is mine, is mine. Endofstory» Ξέρω εσύ δε ζηλεύεις είσαι μια κυρία. Ακόμα κι αν έχεις αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη στον καλό σου (λέμε τώρα) αρκεί μια αργοπορημένη κλήση, ένα “like” σε “social network” για να σου σηκωθεί το φρύδι. «Πού είναι;  Ποια είναι η κοκκινομάλλα που του σχολίασε και εμφανίζεται στο ticker κλπ. Η αλήθεια είναι πως όταν αγαπάς αμφιβάλλεις. Όταν όμως αγαπάς και ζεις τον έρωτα με δόσεις αμφιβάλλεις, αναρωτιέσαι, φοβάσαι και βγαίνει και ο πράκτορας του FBI από μέσα σου.

Μπορεί τα τρία επιχειρήματα που σου έδωσα να μην φτάνουν για να απαρνηθείς το τόσοοο δυνατό συναίσθημα που νιώθεις. Ίσως κάπου μέσα σου να πιστεύεις πως είναι ο « oneofakind» και αν τον αφήσεις δεν πρόκειται να βρεις καλύτερο ή όμοιό του ποτέ ξανά.

Αν είναι όντως το άλλο μισό κι αν πρέπει να είστε μαζί θα είστε. Γιατί απλά «ΔΕΝ» θα υπάρξει απόσταση. Η αγάπη υπερπηδά και αποστάσεις και διαχωριστές γραμμές. Αλλά όλα αυτά θα τα δείξει ο χρόνος, ή  που θα ταχτεί υπέρ σας και θα βρωντοφωνάξεις πως «η αγάπη είναι ικανή για κάθε υπέρβαση» ή που θα αποκαλυφτεί πως δεν ήταν κάτι σημαντικό και “life goes on”. Όπως και να χει αργά ή γρήγορα θα υπάρξει «εξαγνισμός».