Singule

  Από την Δέσποινα Γαβριηλίδου

Ένα άγνωστο όνομα (σχεδόν) σε όλους μας, αλλά τα σχέδια της πάντα έχουν να μας θυμίσουν κάτι… κυρίως  στα παιδιά της δεκαετίας του ’90. Σίγουρα μια αρωματισμένη κόλλα μ’ ένα χαμογελαστό κοριτσάκι, με μια ροζ ομπρελίτσα, κοσμούσε την πολύχρωμη συλλογή μας. Ακόμη και τα αγοράκια, που σίγουρα κορόιδευαν αυτή την εικόνα, αν την έβλεπαν τώρα, θα ένιωθαν μικρή νοσταλγία για τα χαμένα κι ανέμελα παιδικά τους χρόνια.

Σήμερα, οι ζωγραφιές της δεν είναι περιζήτητες εξαιτίας άλλων προβεβλημένων καλλιτεχνών, ωστόσο τα σχέδια της είναι πολύ αναγνωρίσιμα, γιατί παρουσιάζει την παιδική αθωότητά σ’ όλο της το μεγαλείο.

Ζωγράφιζε χαρούμενα κι ανέμελα παιδάκια, σε ήρεμα-ειδυλλιακά τοπία (εξοχή, σπίτια, πάρκα κ.α.), όπως τα θυμόταν από τη δική της παιδική ηλικία. Ένα ακόμη, ερέθισμα για την «αθώα και ονειρική» της ζωγραφική ήταν η αρρώστια της κορούλας της, Alison.

Η Sarah, μέσα από τη ζωγραφική βρήκε το καταφύγιο που έψαχνε… Μέσα από τις ζωγραφιές, που αποπνέουν σε μας αθωότητα και ηρεμία, εκφράζει και μια δική της επιθυμία… για το πώς θα ήθελε να είναι ο κόσμος, ρομαντικός και ειρηνικός,  ένας κόσμος ιδανικός για τα παιδιά, γεμάτος αρώματα, λουλούδια και χρώματα.

Ζωγραφιές της  Sarah  Kay

http://pinterest.com/cctatum/sarah-kay-artist/