Singule

της Ιωάννας Ιωαννίδου

Το να συζητάς επί 3 ώρες με τη μαμά σου περί σχέσεων και στη κουβέντα να εμπλέκεται και η κολλητή σου είναι κάκωση ανεκτίμητης αξίας. Αν αποκωδικοποιήσεις, όμως, τον πληθυντικό της πονεμένης μάνας που θέλει να δει τη κορούλα της αποκατεστημένη στο πλευρό ενός νέου ή πιο σωστά του ενός και μοναδικού (που θα τη κοιτάει στα μάτια, θα ‘ναι πλούσιος και πανέμορφος) ηχεί στ’ αυτιά σου σαν περίληψη βραζιλιάνικης σαπουνόπερας ή μάλλον τούρκικης ένεκα της εποχής.

Μεγάλοι έρωτες, αρρωστημένες αγάπες, ιστορίες δίχως τέλος… και κάπου εκεί ανάμεσα η καινούργια μου απορία: Υπάρχουν άραγε αδερφές ψυχές; Είναι απ’ τις σκέψεις που δεν τολμάς να εξωτερικεύσεις στους άλλους …με ευκολία. Μοιάζει σαν ν’ αναρωτιέσαι στα 25 αν υπάρχουν φαντάσματα.. Μεταξύ μας υπάρχουν (αλλά γι’ αυτά θα σας μιλήσω άλλη φορά)…

Μήπως τελικά η μαμά έχει δίκιο???? Αναρωτιόμουν με μια μικρή δόση ρομαντισμού και αποδοκιμασίας στο σενάριο των μικρής οθόνης.

Μάλλον έπρεπε να αναζητήσωτις απαντήσεις στους πιο… «παλιούς».

H έννοια της αδελφής ψυχής, με τα ατελή «μισά» που θα συμπληρωθούν από έναν άλλο άνθρωπο, προήλθε από τους Πλατωνικούς φιλοσόφους.
Στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα αναφέρεται και ο σχετικός μύθος που τον διηγείται ο Αριστοφάνης.Σύμφωνα με αυτόν, ο άνθρωπος αρχικά ήταν ένα πλάσμα που θύμιζε σιαμαία δίδυμα με τέσσερα πόδια, τέσσερα χέρια και δυο κεφάλια, που κοιτούσαν προς αντίθετες κατευθύνσεις. Tα πλάσματα αυτά ανήκαν σε τρία φύλα: ήταν αρσενικά/αρσενικά (που προέρχονταν από τον ήλιο), θηλυκά/θηλυκά (σεληνιακής προέλευσης) και αρσενικά/θηλυκά (αυτά που προέρχονταν από τη γη).
Ήταν πλάσματα που δεν γνώριζαν το σαρκικό έρωτα και αναπαράγονταν με γονιμοποίηση του εδάφους, ισχυρά και κυρίαρχα. Τόσο που να θεωρηθούν απειλητικά από το Δία, ο οποίος τα διχοτόμησε κάθετα δημιουργώντας τους… γνωστούς ανθρώπους. Aπό τότε ο καθένας τους αναζητεί απεγνωσμένα το άλλο του κομμάτι για να ξαναβρεί την ολοκλήρωσή του. Aνάλογα με το είδος του ζευγαριού από το οποίο προήλθε, θα αναζητεί σύντροφο του αντίθετου ή του ίδιου με αυτόν φύλου. Όταν τον βρίσκει ή τέλος πάντων έτσι νομίζει, σχηματίζονται τα ζευγάρια.

Aυτή η διήγηση του Πλάτωνα έχει κάπως σατιρικό χαρακτήρα, όμως η μυθολογία της «αδελφής ψυχής» κάπου εκεί βασίζεται. Στο ότι ο καθένας σε μια άλλη διάσταση ήταν ενωμένος με το άλλο του μισό και τώρα, πάνω στη γη, είναι αναγκασμένος να το ψάχνει. Παίρνοντας όμως σάρκα και οστά οι ψυχές, ξέχασαν τις υψηλές αλήθειες και πρέπει να τις ξαναβρούν ζώντας δίκαια και καλλιεργώντας την ψυχή τους. O έρωτας θα τις βοηθήσει σ’ αυτό, αλλά όχι ο έρωτας ο χυδαίος, ο βυθισμένος στα πάθη, αλλά εκείνος ο ευγενής, που εξυψώνει το πνεύμα. Aν τα καταφέρουν, πεθαίνοντας θα επιστρέψει η κάθε ψυχή στο άστρο της. Aν όχι, θα μετενσαρκωθούν σε κατώτερες μορφές ύπαρξης, σε ζώα. Aν και τότε δεν πάψουν να κάνουν το κακό, θα παίρνουν όλο και πιο… δυσμενείς μεταθέσεις από σώμα σε σώμα.

Αν τώρα υποθέσουμε πως έχω πειστεί πως ανάμεσα στη μύθο του Πλάτωνα, στις τηλεοπτικές σαπουνόπερες και τη φαντασία της μαμάς μου υπάρχει μια αληθοφάνεια… Δε μπορώ παρά να αναρωτιέμαι είναι να τη βρούμε τη αδερφή ψυχή μας; Βρίσκεται όντως κάπου εκεί έξω ή μήπως θα τη συναντήσουμε σε μια άλλη ζωή όπου θα μπορέσουμε να ζήσουμε ενωμένοι για πάντα;  Μήπως την έχουμε βρει και δεν το ξέρουμε; Μήπως είμαι τόσο εγωίστρια για να θέλω να τη βρω; Μήπως δε θέλει αυτή να μας βρει; Μήπως, μήπως, μήπως;

Παρολαυτά το να συγχέεις το όνειρο της μανούλας –κουράγιο  με τον έρωτα και τιμωρία και την αδελφή ψυχή που παραθέτει ο Πλάτωνας,- μπορεί και να ναι λάθος. Λένε πως η αδελφή ψυχή είναι το άλλο μας μισό. Αυτός –ή που μπορεί να τον ακούσεις να σου μιλάει για μια ώρα και να νιώσεις αυτομάτως πως τον ξέρεις μια ζωή,- σίγουρα δεν είναι απαραίτητο ούτε απόλυτο πως η αδελφή  ψυχή μας να είναι το άλλο μας μισό ερωτικά. Μπορεί να το βρεις στο τομέα της φιλίας ή της εργασίας ή εκτός του περιβάλλοντός σου…
Ίσως το άλλο μας μισό να έρχεται να  συμπληρώσει τον τομέα με τα μεγαλύτερα κενά στη ζωή μας . Άλλοι θα το βρουν στη μάχη στη καριέρας άλλοι στα πλαίσια ενός καρμικού έρωτα…ή μιας δυνατής φιλίας… Ζήτα και θα σου δοθεί… Άλλωστε τα όνειρα είναι… τζάμπα!!!

Υου can’ t fight fate….just believe and wait!!!!