της Ιωάννας Ιωαννίδου
Η αλήθεια είναι πως έχω πολύ καιρό να γράψω. Λίγο η εξεταστική, λίγο που δεν έβγαινα για ν αποκτήσω τροφή για έμπνευση . Δε συνέβη και τίποτα τραγικό(θετικό ή αρνητικό ) να με ταρακουνήσει-παρακινήσει να γράψω γιατί (No ghosts …no stories)!
Δε ξέρω αν νιώσατε την απουσία μου, η Μάρω πάντως μου αποκάλυψε πως έχει να λάβει κέιμενό μου 3μήνες. Αυτό σε ελεύθερη μετάφραση τώρα , σημαίνει πως αν δε γράψω κάτι σύντομα από singulistà single(=χωρίς στήλη). Έχοντας λοιπόν το φόβο μην με ξηλώσουν και πάθετε σύνδρομο στέρησης από τις τρελές μου ιστορίες , έστυψα το μυαλό μου και βρήκα επιτέλους θέμα.
Πριν μπω όμως στο κύριο θέμα της ημέρας, θέλω να κάνω μια αφιέρωση. Το θέμα μου σήμερα είναι αφιερωμένο σ όλους εσάς τους άντρες που φλερτάρετε με το φόβο. Ναι ,σε σας που φοβάστε να μας αντιμετωπίσετε( γκρινιάζουμε δε δαγκώνουμε, darling),σε σας που φοβάστε να μας διεκδικήσετε και με αναγκάζετε τώρα να σας χαρακτηρίσω χιλοπιτοφοβικούς(όχι, εγώ, η φίλη μου speaking).Επίσης σε σας που νομίζετε πως το όταν σας λέμε ΟΧΙ =χιλόπιτα. Ήρθε η ώρα να μάθετε πως όταν μια γυναίκα λέει όχι = just try again (with more passion).και σε σας που φοβάστε να παραδεχτείτε πως κάνετε λάθος ( εγωιστικά γουρούνια.) Το αφιερώνω ακόμα στο χτεσινό «τυχαίο» τηλεφώνημα με απόκρυψη και σε σένα που μου μίλησες χωρίς να τολμήσεις να πεις ποιος είσαι. Να ξέρεις σε κατάλαβα!
Αλλά πάνω απ’ όλα το αφιερώνω στον Mr. tetosteroni- Neanderthal που είναι ο λόγος που έγραψα αυτό το κείμενο.
Μεγάλωσα με τα παραμύθια της γιαγιάς. Ναι, με εκείνες τις ρομαντικές ιστορίες που πάντα έχουν «happy end|».Ο ξανθός πρίγκιπας εμφανίζεται με το άσπρο άλογό του , υπερνικά τα εμπόδια και διεκδικεί την αγαπημένη του. Όταν σταματούσε τη διήγηση η γιαγιά, βυθιζόμουν στο δικό μου όνειρο. Έψαχνα το δικό μου πρίγκιπα μ’ έπιανε απ’ το χέρι παραμερίζοντας τις όποιες αντιστάσεις μου ,με σκοπό να μη μ’ αφήσει ποτέ. Ώσπου μεγάλωσε και ήρθε η πραγματικότητα να με προσγειώσει ανώμαλα. Ούτε πρίγκιπας ,ούτε άλογο . Μόνο άντρες που παραιτούνται εύκολα. Ναι , ξέρω είστε κυνηγοί εσείς. Κυνηγοί που μόλις αστοχήσουν μία φορά , αποχωρούν. Για να γυρίσουν μετά να υποτιμήσουν το στόχο γιατί ως γνωστό «όσα δε φτάνει η αλεπού …τη συνέχεια τη ξέρετε» -Γιατί μου πες ψέματα γιαγιά;;
Η εξίσωση των 2 φύλων
Σύμφωνα με την αρχαιότητα ο άντρας ήταν το ισχυρό φύλο. Κυνηγούσε για να εξασφαλίσει φαγητό στην οικογένειά του και έψαχνε τρόπους για να καταπολεμήσει το κρύο. Το 2012 τα πράγματα γίνονται ανάποδα .Τώρα πια οι γυναίκες βγαίνουν πιο συχνά απ’ το σπίτι. Όχι μόνο είναι υποχρεωμένες να δουλεύουν αλλά τις περισσότερες φορές πρέπει να «κυνηγήσουν» το «ταίρι» της προτίμησής τους. Πώς γίνεται να φτάσαμε στο 2012 και ν αποκαλούμε σύγχρονο εξελιγμένο είδος ανθρώπου , αυτόν που έχει κόψει το κυνήγι είναι απορίας άξιο.. Προσωπικά δε ξέρω τι με απογοητεύει περισσότερο .ότι παραιτείστε μόλις αρχίσουν τα δύσκολα ή το γεγονός ότι η τέλεια αρσενική εκδοχή απαντάται μόνο στην καθημερινή σειρά που παρακολουθεί η μαμά μου;; Ναι για το Σαβά λέω στο «Έρωτα και τιμωρία». Πόσα όχι άκουσε ο δύσμοιρος πρωταγωνιστής μέχρι να κατακτήσει τη καρδιά της αγαπημένης του;
Κάπως έτσι κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ο άντρας έχει τακτική. Ο άντρας το 2012 δεν κυνηγάει , περιμένει το θήραμα να πέσει(να βαρεθεί και να πέσει).
Αλλά ας μιλήσει η ιστορία.
Όταν η Δανάη γνώρισε τον Neanderthal σ’ ένα συνέδριο της Bιοχημείας έσφυζε από ενθουσιασμό. Περιέγραφε ένα μοναδικό μελαχρινό γυμνασμένο , ώριμο άντρα με κατακτητικές προθέσεις. Οι δυο τους γνωρίστηκαν στο διάλειμμα μιας ομιλίας του Συνεδρίου καθώς η φίλη μου έβαζε καφέ. Ο Μr T δε έχασε χρόνο της έπιασε κουβέντα αναλύοντας τα “βαρετά” της ομιλίας και λίγη ώρα αργότερα αποχαιρετίστηκαν έχοντας αλλάξει αριθμούς. Η συνέχεια που ακολούθησε ξεπερνάει τα όρια της φαντασίας (και της δικής μου έμπνευσης)αφού ο δράστης έστελνε ανα 3 ώρες εκτεταμένα μηνύματα θαυμασμού στολισμένα με κοσμητικά επίθετα παρμένα από λογοτεχνικά βιβλία. Αν αυτό το φανταστικό φλερτ απαντούσε στην πραγματικότητα και δεν « ξεφούσκωνε στην πρώτη δυσκολία , τώρα η φίλη μου θα ήταν παντρεμένη. Αλλά ποιος ξέρει τι μπορεί να σκεφτεί ένας άντρας όταν μια γυναίκα (συνειδητοποιημένη, έξυπνη )ζητά αποδείξεις για το όποιο ενδιαφέρον του. Η φράση (για την ιστορία ) ήταν «Καλά όλα αυτά , αλλά θα προτιμούσα να τα λέγαμε από κοντά» Αυτή η φράση σε γυναικεία μετάφραση σημαίνει απλά προσπάθησε περισσότερο. Όμως στο μονόπλευρο τρόπο σκέψης σας « Άστο φίλε δε τσιμπάει .. πάμε γι’ άλλα.! Και κάπως έτσι τα μηνύματα με τις εκθέσεις ιδεών κόπηκαν μαχαίρι o Mr t εξαφανίστηκε.
Λέω εγώ τώρα . Άντρας ετών 34 + όμορφος , πετυχημένος , γυμνασμένος προς τι τόσος φόβος;;;
Γιατί να μην δείξεις αυτό που θες απ’ την αρχή , να ξέρω εγώ πώς να τελειώσω το κείμενο και η Δανάη να μη ψάχνει στο φλιτζάνι τη φιγούρα σου. Γιατί αγόρι μου μας παιδεύεις στον πρόλογο 2 μήνες τώρα αφού δεν έχεις σκεφτεί τι θα έχει το κύριο θέμα.;;;
Όπως προείπα ο Mr t εξαφανίστηκε μια μέρα χωρίς καμία εξήγηση. Εκεί που νόμισα πως η ιστορία θα κλείσει με ένα ? ο Mr t ξαναεμφανίστηκε.
Fact 1: Εσείς οι άντρες έχετε ένα κακό (όχι μόνο ένα..) Μόλις νιώσετε –μυρίσετε ότι σας ξεχάσαμε –ξεπεράσαμε και βρωντοφωνάζουμε life goes on… εμφανίζεστε για να μας αναστατώσετε ( εγωιστικά γουρούνια!!)
Έτσι κι ο Mr T τα επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος τη στιγμή που η Δανάη είχε αρχίσει να τον ξεχνάει και πρότεινε ραντεβού. Όμως και πάλι έγινε καπνός αφού προφασίστηκε πως είχε να πάει σε κηδεία( ναι του 3ου μπατζανάκη της 2ης ξαδέρφης της μαμάς του…!) Αφού εμφανίστηκε άλλες 2-3 φορές προτείνοντας και ακυρώνοντας διάφορα, εξαφανίστηκε ξανά χωρίς λέξη. Προφανώς του είχαν τελειώσει τα ψέματα.
Fact 2: Όλα τα πράγματα συμβαίνουν για ένα λόγο. Ένα λόγο που πάντα το μαθαίνουμε στο τέλος. Γιατί τίποτα δεν μένει κρυφό για πάντα.
Κάπως έτσι το πλήρωμα του χρόνου ήθρε για τη Δανάη την προηγούμενη ενώ έπινε καφέ με τις φίλες της. Είναι αυτό που λένε « βρέθηκα τη σωστή στιγμή , στο σωστό μέρος» Ο Mr t εκμεταλλεύτηκε τον ήλιο της μέρας και βγήκε βόλτα με τη μηχανή και την υποτιθέμενη “ex” κοπέλα του. Τότε ήταν που η μοίρα τον έφερε αντιμέτωπο με τη φίλη μου. Αν δε φορούσε γυαλιά ίσως βλέπαμε τις διεσταλμένες κόρες των ματιών του, γιατί η μύτη του δεν έχει περιθώρια για περαιτέρω διόγκωση.
Μπορεί να λένε ότι η αλήθεια είναι πικρή και πονάει . Όμως καλύτερα να πονάς πολύ για λίγο ,παρά λίγο για πολύ.
Ο ψεύτης υπάρχει ακόμα. Δυστυχώς δε μπορώ να βάλω .τελεία . στην ιστορία μου ούτε καν ! απλά θα κλείσω λέγοντας την Fact 3: Ρόδα είναι και γυρίζει. (+μπορεί εγώ να μισώ τη λέξη υπομονή αλλά η Δανάη σαν γνήσιος Ταύρος έχει μπόλικη)
To be continued!
Σχολιάστε